ΑΝΝΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ " Ρωτάς ποιά είμαι... "

ΙΠΠΟΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ

Όταν ήμουν μικρή, δεν μου άρεσαν καθόλου οι πριγκίπισσες και οι κούκλες με τα ωραία φανταχτερά φορέματα. Το γιατί, το αγνοώ μέχρι σήμερα. Υποθέτω πως δεν μπορούσα να χωνέψω με τίποτε το πολύ γυαλιστερό περιτύλιγμα της τελειότητας που εμπεριέχεται σε όλα τα παραμύθια.
Πάντα ήθελα να είμαι μια γυναίκα βασίλισσα και όχι μια κοπέλα πριγκίπισσα. Η Βασίλισσα για μένα ήταν η εξυπνη δυνατή γυναίκα που δεν είχε ανάγκη την εγκριση κανενός για να κάνει κάτι. Ενώ πόσες και πόσες πριγκίπισσες δεν ζούσαν φυλακισμένες ή εκδιωγμένες ;
Δεν είχα και τα περιθώρια να είμαι πριγκίπισσα, αφού για να σκέφτεσαι τον εαυτο σου πριγκίπισσα πρέπει ή να εχεις υπάρξει η λατρεμένη του μπαμπά σου, (ποτέ δεν ήμουν) ή να έχεις διακαώς επιθυμήσει να αλλάξεις τη συνθήκη της ζωής σου για να φαντασιωθείς και να νιώσεις πριγκίπισσα (τις συνθήκες τις δημιουργούμε οι ίδιοι).
Υπήρχε όμως μια φιγούρα που με έλκυε παρόλο που γνώριζα πολύ καλά, πως μόνο ο ρόλος της βασίλισσας, όπου δεν θα μου αρνούνταν ποτέ τίποτε, θα μου ταίριαζε να είμαι.  Η φιγούρα της Νεράιδας και της Μάγισσας με γοητεύει βαθιά παιδιόθεν.  Θα μου πείτε, πως όταν είσαι μάγισσα ή νεράιδα, νιώθεις ανώτερη και καλύτερη ακόμη και από βασίλισσα! Ίσως…
Παρόλα αυτά, πρόσφατα ανακάλυψα πως είναι ωραίο να είσαι και πριγκίπισσα και να επιτρέπεις που και που σε κάποιους ιππότες να σου συμπεριφέρονται με έναν τρόπο που δεν σε μειώνει, ούτε αποδυναμώνει την προσωπικότητά σου αλλά μάλλον σε βοηθά να φανείς πιο θηλυκή…
Δεν είναι πολύς ο καιρός που υποστήριξα σε μια εκπομπή ραδιοφωνική και προηγουμένως σε μια συνέντευξη πως η γυναίκα έχει χάσει λιγο την μπάλα – για να μιλήσουμε και με ποδοσφαιρικούς όρους που είναι επίκαιροι λόγω Μουντιάλ . Οι γυναίκες επειδή μπορούν να είναι δυναμικές και χειραφετημένες δεν αφήνονται να τις βοηθήσουν, να τις νταντέψουν, να τις περιποιηθούν, να τους προσφέρουν ένα είδος προσοχής και φροντίδας που ενέχει τις ρίζες του στην ιπποσύνη και όχι στην χειραγώγηση.
Προτείνω λοιπόν αυτό το καλοκαίρι, μια που η εποχή ενδείκνυται για ανεμελιά και αλλαγή γραμμής πλεύσης και ίσως, γιατί όχι, ερωτοτροπίας, να αφεθούμε λίγο στα χέρια έντιμων ιπποτών ως νεράιδες,  που τους σώσαμε  σε κάποια μάχη για να μας σώσουν και εκείνοι με την σειρά τους, από την εσωτερική δύναμη, που αδιαμφισβήτητα διαθέτουμε όλες και είναι ταυτόχρονα το μελανό μας σημείο για τις σχέσεις με το άλλο φύλλο.
Κορίτσια, είτε νιώθατε πριγκίπισσες , είτε βασίλισσες όπως εγώ, ξεχάστε λιγο τα στενά φορέματα και τους κορσέδες που εμποδίζουν την αναπνοή και πετάξτε πάνω από λίμνες με μεταξωτά φτερά και όνειρα που σιγοκαίνε πυρκαγιές. Και εσείς αγόρια, θυμηθείτε αυτό το καλοκαίρι πως είναι να είναι κανείς ιππότης. Να φροντίζει και όχι να αγνοεί. Να προλαβαίνει την επιθυμία της καλής του. Να υπερασπίζεται το συναίσθημα του.
Ο Σαίξπηρ ειπε: «Όταν είναι ανάγκη, φτιάξε ένα όνειρο και άστο να καίει μέσα σου.» Εγω έχω απολυτη ανάγκη από ένα τετοιο όνειρο, εσείς;
Ο Ελύτης είπε: « Όχι εγώ, αλλά εκείνα που αγαπώ με προχωράνε…»
Αλήθεια πως θα πας παρακάτω, αν δεν αφεθείς να αγαπήσεις;