ΑΝΝΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ " Ρωτάς ποιά είμαι... "

ΑΦΗ

Πόλεμο κάνει η Έλξη στην Αφή.
Ταράζεται.
Θυμώνει.
Αντρειώνεται.
Θεριεύει.
Σκιάζεται.
Πισωγυρνά.
Δρασκελίζει αποστάσεις.
Σωπαίνει.
Τραγούδια γράφει στα κορμιά.
Δοξάρια κανει τα φιλιά.
Καμώνεται πως δεν καταλαβαίνει...
Δροσοσταλίδες απλώνει στα πρωινά
τεντώματα που μπλέκουνε τα χέρια μας.
Αντάρτικο σηκώνει.
Σκίζεται η Έλξη απο την Αφή.
Νικιέται.
Μοιρολογά.
Δραπετεύει απο τις χούφτες.
Κρύβεται πίσω απο τις κλειδώσεις.
Σέρνεται σε χάδια στα απόκρυφα μας.
Σαγηνεύει.

-Πάρε μια ζωή μου.
 Εχω τόσες ακόμη...
 Όλες θα στις χαρίσω να με σκοτώνει
 η ευθύνη του να σε κατακτώ.

Αιχμάλωτη παλι η Ελξη απο την Αφή.
Βασανίζει και βασανίζεται.
Αποπλανεί.
Εξαπατάται.
Ακυρώνεται.
Γεννά και Θανατώνει.

- Σώπασε!
  Μόνο μέσα μου ούρλιαζε!
  Ώρα να ξαναγεννηθούμε!