ΑΝΝΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ " Ρωτάς ποιά είμαι... "

Η πυρκαγιά της Κυμοθόης

Η Κυμοθόη είναι από τις πιο αγαπημένες μου φίλες. Της εκδηλώνω συχνά την αγάπη μου, αλλάζοντας της ονόματα. Άλλοτε την αποκαλώ Άννα [από το Άννα Καρένινα], άλλοτε Μόνικα [από το Μόνικα Μπελούτσι] και τώρα τελευταία Χουριετ χανουμ.
Μια φορά μου παραπονέθηκε ότι θα έπρεπε επιτέλους να καταλήξω στο πως θα την αποκαλώ, για να μην τη μπερδεύω κι όλας. Της απάντησα ότι θα το έκαμα ευχαρίστως, όταν κι  εκείνη θα έπαυε να «αλλάζει διαρκώς πρόσωπα μεσ’ στο σκοτάδι» σαν άλλη μάγισσα.
- Μα δεν το ξερες, μου είπε γελώντας? Είμαι μάγισσα!
Και σταμάτησε να παραπονιέται…

Όταν της εκμυστηρεύθηκα τις αμφιβολίες μου για τις παράλληλες ηδονές του αρσενικού και του θηλυκού, τίναξε πίσω τα φλογάτα της μαλλιά, με κείνη την κίνηση που πάντα με γοήτευε.

« Ορφέα Ομπρένοβιτς βροντοφώναξε, η ηδονή είναι προσωπική υπόθεση όταν αναφερόμαστε σε αυτην ως κατάσταση που επέρχεται απο έναν καθαρά σεξιστικό σημείο και έχει ως τέρμα την ικανοποίηση. Η ηδονή όμως είναι κατι πολυ διαφορετικό όταν οι άνθρωποι που την βιώνουν ενωνονται με συναισθηματα βαθύτερα του επιφανειακου "τη βρίσκω". Ενας άντρας μπορεί να την αισθανθει με διαφορετικό τρόπο απο μια γυναικα ναι. Όμως αν τους ενώνει κατι βαθύτερο απο μια απλη συνευρεση για το σβησιμο της σεξουαλικής τους δίψας θεωρώ πως μπορει να δημιουργηθουν οι προυποθέσεις ώστε και οι δυο να την βιώσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και πραγματικά σαν "μονάδα".
Και μην μου μιλάς εμένα για προσποίηση. Είναι κοινό μυστικό πως οι γυναίκες το κάνουν. Γυναικα είμαι....
Ναι! Εχω βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να πρέπει να μην κακοκαρδίσω τον σύντροφο, αλλά έχω επίσης σηκωθεί και φύγει απο την "διαδικασία" λεγοντας συγνώμη δεν είναι δυνατόν!! Δεν ταιριάζουμε!
Όχι, δεν τον απαιτώ τον οργασμό. Η απάντηση μου ειναι τον διεκδικώ..  Κάθε γυναίκα έχει τον τρόπο να το κάνει αρκει να νιώθει καλα με τον εαυτο της. Ο σύντροφος υποχρεούται να ακολουθήσει την δικη μου οδό για να ευχαριστηθουμε και οι δυο. Συνήθως με υπακούει.. αν συμβει το αντίθετο, δεν θα ειναι πια συντροφός μου.

Είμαι απο τις γυναίκες που θεωρώ πως ο έρωτας ακόμη και την πιο παθιασμένη του στιγμή είναι τρυφερος. Η τρυφερότητα σε συνδυασμό με την δύναμη του παθους για μενα ειναι το μεγαλυτερο αφροδισιακο. Επαναλαμβανω πως η προσωπικη μου αντίληψη στην ερωτική συνευρεση δεν είναι τι θέλω να μου δωσει ο άλλος. Είναι πως διεκδικώ αυτο που θέλω. Υπάρχουν πολλοι τρόποι μια γυναίκα να διεκδικήσει το είδος της επαφης που της ταιριάζει αρκει να εχει την διάθεση να παιξει και όχι να ανοιξει απλως τα πόδια της και να περιμένει. Συνεπως αναλόγως την στιγμή και των συνθηκών θα παρω αυτο που θελω και μου ταιριάζει καλυτερα !! Δεν εχω θεμα με τον εμπλουτισμο στην ερωτική επαφη δυο ανθρώπων, οσο αυτο βοηθα και τους δυο και αισθανονται και οι δυο καλα. Αν ο συντροφος μου συμφωνει με το παιχνιδι που θελω να παιξω και δεν ερχεται σε δυσκολη θεση ναι. Αν παλι εγώ δεν χαλιεμαι απο κατι αναλογο βεβαιως ναι.
 
Όχι ... το ιεραποστολικο και χωριατικο νομιζω θα εμοιαζε με την λιστα για το σουπερμαρκετ... Καλο ειναι ένα στα γρήγορα, καποιες φορές που βιαζεσαι ίσως.. αλλα και παλι, δεν θα μπορουσα... άλλωστε εμενα μου αρεσει τόσο να πηδάω το μυαλο του άλλου πριν το σώμα του.
Σεξ χωρις συναισθημα ως τα σημερα στα 43 μου δεν εχω κανει ποτε! δεν νομίζω πως θα κανω ποτε! είμαι πολυ απαιτητικη και πολυ παθιασμενη για κατι τετοιο. Δεν εχω κανει ποτε μου one night stand. Εχω την απαίτηση να σου εχω πηδηξει τον εγκεφαλο και να μην μπορεις να με ξεχασεις την επομενη ώρα όχι την επομενη μέρα. Πως θα μπορουσα κατι τόσο εφήμερο και ανουσιο; Δεν με εξιτάρει καθολου.
 
Ομαδικό σεξ; Επίσης καθολου του γούστου μου. Ειμαι ΚΤΗΤΙΚΗ στα άκρα και δεν θα μπορουσα ποτε να μοιραστώ, ή να με μοιραστουν. Ευτυχως μεχρι σημερα σκοτωναν για να μην με μοιραστουν και δεν ειχα βρεθει σε θέση να πρέπει να επιλεξω η να απαντησω για αυτο. ΟΧΙ. Ειμαι τοσο Κτητική που θα ήταν αδύνατον. Δεν με φτιάχνει ουτε η ιδέα σαν φαντασίωση σου λεω. Χαλιεμαι απίστευτα. Η δική μου διέγερση είναι να ξέρω πως με θες αποκλειστικά και αμετάκλητα κτητικά και απολυτα τουλαχιστον στο θεμα του κρεβατιου... Γιατι ως γνωστον Ορφέα μου εγω δεν ειμαι για να με κανεις και μαριονέτα!!
Ο άντρας πρέπει αν ειναι αντρας με σερνικες καταβολες, αρετές οπως περηφάνια για την γυναικα που κυκλοφορει, κτητικότητα, προστατευτικότητα και λοιπα... δε με νοιαζει αν εχει βγαλει επτα πανεπιστημια ή σκαβει στα χωραφια, αρκει σε μενα να ειναι βασιλιας και σκλαβος μαζι!

Για μενα το μεγεθος ειναι μυθος...
Εχω βρεθει με αντρα που ειχε απιστευτα προσόντα και δεν ήξερε να πηδήξει και με αντρα που ηταν "μετριου αναστηματος" και ζωγράφιζε!! Μου έχει μεινει αξέχαστος!
Ο καλος εραστής διαθέτει τα εξής τρια βασικα προσόντα κατ εμε:
Υπομονη, για να παρει αυτο που επιθυμει να του δώσεις, την στιγμη που θα το επιθυμήσεις εσυ να του το δώσεις... και που έτσι θα σε κανει να πιστεύεις πως είσαι μοναδική γιαυτον άρα θα το δώσεις με υπέροχο τρόπο και τον καλυτερο σου εαυτο!
Σοβαρότητα, γιατί  καμια γυναικα δεν θελει εναν γελοιο τυπο που όσο καλα και να ξέρει να φέρει σε οργασμο μια γυνάικα θα χαζολογά και θα φλυαρει σχετικά με τις κατακτήσεις του πριν κατά την διάρκεια και μετά το σεξ!
Τρυφερότητα, το προανεφερα. Για μενα ο άντρας που ξέρει να είναι τρυφερος στην πιο ασυγκράτητη στιγμή του είναι ο τέλειος εραστης και μπορει να με κανει χώμα...

Ο έρωτας πεθαινει την στιγμη που θα τον θεωρησουμε δεδομένο.
Όταν δεν προσπαθουν και οι δυο για αυτον το έρωτα, ο ένας απο τους δυο κουράζεται και σταματα πια ... ο άλλος που ποτε δεν προσπαθουσε δεν το σκεφτεται καν... παει ο έρωτας αυτοκτόνησε.
Οχι ο Γάμος, η αδιαφορία σκοτωνει τον έρωτα. Μπορει να μην ειναι γαμος να ειναι συμβιωση. Απο την στιγμή που θα τον θεωρήσουμε δεδομένο ότι τον έχουμε πλεον κατακτήσει.. όλα τελειώνουν. ΟΙ γυναικες πρέπει να ξεσηκώνουν τους συντροφους τους σε καθε ευκαιρια και οι άντρες να φλερτάρουν τις συντρόφους τους απο την αρχή....

Τώρα, όσον αφορά τον ιδανικό εραστή… Εδώ θα σου απαντήσω όπως απαντησα σε ένα φιλο μου βρετανο δημοσιογραφο που προσφατα μου εκανε μια αναλογη ερώτηση.
"Ο ιδανικός εραστής είναι ο άντρας που μεγαλώνει μέσα μου. Ολη μου την ζωή ψάχνω τον άντρα που μοιαζει με εκεινον, που ζει μεσα μου».
Βλέπεις, ολοι και ολες εχουμε και την άλλη φυση μεσα μας...
Εγώ εχω πολυ αρσενικο σε πολλά πράγματα..
Ο δικός μου "ιδανικος" είναι αυτος που θα ήμουν εγώ αν ειχα γεννηθει άντρας..
Ευτυχως Ορφέα μου που δεν ...»
Η Κυμοθόη τελειώνει τον μονόλογο της με ένα τρανταχτό γέλιο, που μέσα του κονιορτοποιούνται όλες οι συμβάσεις, οι αναστολές, τα ταμπου και οι καθωσπρεπισμοί.
Και μετά σηκώνεται στην πίστα να χορέψει.
Την γουστάρω όταν χορεύει. Είναι σαν να ανάβει μια πυρκαγιά στον ουρανό…

[ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΝΟΥΣΗ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ]



http://panusis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_12.html?spref=fb