Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

ΑΛΗΘΕΙΕΣ 

Στις πόσες φορές καίγεσαι από την έλλειψη σταθερότητας;
Στις πόσες φορές σε καίνε οι αποφάσεις σου που αλλάζουν ραγδαία;


Είναι σοφό να σιωπαίνεις τελικά.
Είναι σοφό να παραμένεις κλειδωμένος στην απόλυτα προστατευμένη αδράνεια.

Ω, μη με ρωτάτε τι και πως!
Πως προλαβαίνω να δώσω εξηγήσεις για κάτι, όταν το κάτι δεν ξέρει το ίδιο τον λόγο
για τον οποίο μεταλλάσσεται;


Μήπως τελικά παρέμεινα μόνη στην έρημο της αληθείας;
Μήπως πρέπει να αναθεωρήσω της απόψεις μου περι εντιμότητας και να
μετατραπώ σε στυγερή, στυγνή εκμεταλλεύτρια συναισθημάτων;


Κι ύστερα;
Σε ποια θάλασσα να αυτό-εξοριστώ;
Σε ποιον ουρανό να στρέψω το βλέμμα, όταν θα έχω καθαιρέσει εαυτόν
αυτοβούλως, επιλέγοντας να ζήσω μέσα στο πλήθος των ανομημάτων μιας υποκρισίας;


Στις στοες της ψυχής μου οι Ερινύες, θα καιροφυλακτούν για να με
οδηγήσουν στον αφανισμό και την τιμωρία μου.


Στα πλαίσια ενός ευγενούς ρομαντισμού,
υπό την αιγίδα μιας ανομολόγητης συμπάθειας,
συνήθως επιτρέπονται τα μεγαλύτερα και τα ωραιότερα ψέματα.
Ποιος σου ειπε ότι εγω για τον ρομαντισμο και την συμπαθεια,
μπορώ να αντέξω ένα θέατρο παραλόγου;
Ποιος σου είπε ότι εγώ για λίγη ζέστη και λίγη ευαισθησία,
θα δεχόμουν να πουλησω την ψυχή μου στην ενοχή;


Προτιμώ την ουρά στα δημόσια ουρητήρια.
Προτιμώ την βρώμα στους καταυλισμούς των περιθωριακών.
Προτιμώ την ξυπόλητη βόλτα μου στα αναμμένα τα κάρβουνα ενός
έρωτα άγνωστου και την εισβολή μου στην εναέρια περιοχή ενός βλέμματος
φλογισμένου, παρά την ατσαλάκωτη, εγωκεντρική επιμονή σε ένα στοίχημα.

Μοιάζω με χτενισμένη κυρία εγώ;
Μοιάζω με συμβιβασμένη συνουσία;

Όρθια στους τοίχους παίρνω την ηδονή και την οδύνη !!
Όρθια πονάω, όρθια πεθαίνω, όρθια ακουω τα ψέματα του κόσμου!

Φεύγω. Έφυγα.
Δεν θα μπορεις να με βρεις, επειδή με εκρυψες πολύ καλά.


(η αλήθεια σου)












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου